Η Θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Σούρπης «Οι Νήες» παρουσίασε με μεγάλη επιτυχία το κωμειδύλιο του Δημήτρη Κορομηλά «Η τύχη της Μαρούλας» σε σκηνοθεσία Λένας Γεωργιάδου στους 22ους Πανελλήνιους Θεατρικούς Αγώνες Ερασιτεχνικών Θιάσων που έγιναν στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ζωγράφου στην Αθήνα.
Στους αγώνες πήραν μέρος 12 θίασοι από όλη την Ελλάδα,διαγωνιζόμενοι για τα ειδικά βραβεία και διακρίσεις.
Στους αγώνες πήραν μέρος 12 θίασοι από όλη την Ελλάδα,διαγωνιζόμενοι για τα ειδικά βραβεία και διακρίσεις.
Η θεατρική μας ομάδα έπαιξε το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου στο κατάμεστο θέατρο του Δήμου Ζωγράφου, Μεταξύ του πολύ ζεστού κοινού που υποδέχθηκε την ομάδα μας ήταν και δεκάδες συμπατριώτες μας που διαμένουν στην Αθήνα και όχι μόνο Σουρπιώτες αλλά και φίλοι μας από το Πτελεό, τους Αγίους Θεοδώρους, την Πελασγία και την Ευξεινούπολη.
Η πιο ευχάριστη στιγμή της προσπάθειας μας ήταν η ώρα της απονομής των βραβείων και των διακρίσεων την Δευτέρα το βράδυ, όπου μάθαμε πως ο Θανάσης Κουτμάνης πήρε Ειδικη Τιμητική Διάκριση για την εκπληκτική του ερμηνεία στο ρόλο του Μπάρμπα Λινάρδου, ενός γέρο-αμπελουργού που ανακαλύπτει στο κτήμα του έναν αρχαίο δακτυλιόλιθο και κατεβαίνει από την Άνδρο στην Αθήνα για να βρει αγοραστή.....εκεί όπου η «ομογένεσσα» κόρη του Μαρούλα ζει και εργάζεται σαν πλύστρα στο σπίτι ενός πλούσιου γαιοκτήμονα. Και η «αχρειότης» με μορφη μιας πέτρας έρχεται και «σπάει» τη τζαμαρία του αθηναϊκού αρχοντόσπιτου, επιτρέποντας μας να εισέλθουμε στα ιδαίτερά του και να δούμε ένα μωσαϊκό χαρακτήρων όπου πάνω σε αυτό συναντιούνται ο έρωτας και η απάτη, η ελπίδα κι η φτώχια, το μικρό και το μεγάλο κι ό,τι αντιφατικό μας συνθέτει αιώνες τώρα.
Οι ήρωες σμίγουν σε ένα γαϊτανάκι σχέσεων με χιούμορ, τραγούδι, πίκρες και χαρές. Ο μπάρμπα- Λινάρδος είτε μόνος είτε με τους υπόλοιπους ήρωες του έργου προσπαθεί να θέσει τα όρια μεταξύ της «πέτρας» και της «τιμιότητας», της αγάπης και του νόστου…..« χαρά που θα το πάρει η μάνα σ΄» λέει στη Μαρούλα κάποια στιγμή….. κι ο Κωσταντής με περισσή περηφάνια να μας δείχνει τσι ρούγες τσι Ζάκυνθος κι ένας γλυκός μάγειρος ο κυρ-Χρήστος να ψάχνει την «χουλιάρα» ρίχνοντας καρπαζιές σε δίκαιους και άδικους….
Και τέλος μια συγνώμη που έρχεται σαν λύτρωση να μας δείξει ότι πάνω από τρεις, δέκα, ή δεκαπέντε χιλιάδες «δραχμές» υπάρχουμε Εμείς…….
Η πιο ευχάριστη στιγμή της προσπάθειας μας ήταν η ώρα της απονομής των βραβείων και των διακρίσεων την Δευτέρα το βράδυ, όπου μάθαμε πως ο Θανάσης Κουτμάνης πήρε Ειδικη Τιμητική Διάκριση για την εκπληκτική του ερμηνεία στο ρόλο του Μπάρμπα Λινάρδου, ενός γέρο-αμπελουργού που ανακαλύπτει στο κτήμα του έναν αρχαίο δακτυλιόλιθο και κατεβαίνει από την Άνδρο στην Αθήνα για να βρει αγοραστή.....εκεί όπου η «ομογένεσσα» κόρη του Μαρούλα ζει και εργάζεται σαν πλύστρα στο σπίτι ενός πλούσιου γαιοκτήμονα. Και η «αχρειότης» με μορφη μιας πέτρας έρχεται και «σπάει» τη τζαμαρία του αθηναϊκού αρχοντόσπιτου, επιτρέποντας μας να εισέλθουμε στα ιδαίτερά του και να δούμε ένα μωσαϊκό χαρακτήρων όπου πάνω σε αυτό συναντιούνται ο έρωτας και η απάτη, η ελπίδα κι η φτώχια, το μικρό και το μεγάλο κι ό,τι αντιφατικό μας συνθέτει αιώνες τώρα.
Οι ήρωες σμίγουν σε ένα γαϊτανάκι σχέσεων με χιούμορ, τραγούδι, πίκρες και χαρές. Ο μπάρμπα- Λινάρδος είτε μόνος είτε με τους υπόλοιπους ήρωες του έργου προσπαθεί να θέσει τα όρια μεταξύ της «πέτρας» και της «τιμιότητας», της αγάπης και του νόστου…..« χαρά που θα το πάρει η μάνα σ΄» λέει στη Μαρούλα κάποια στιγμή….. κι ο Κωσταντής με περισσή περηφάνια να μας δείχνει τσι ρούγες τσι Ζάκυνθος κι ένας γλυκός μάγειρος ο κυρ-Χρήστος να ψάχνει την «χουλιάρα» ρίχνοντας καρπαζιές σε δίκαιους και άδικους….
Και τέλος μια συγνώμη που έρχεται σαν λύτρωση να μας δείξει ότι πάνω από τρεις, δέκα, ή δεκαπέντε χιλιάδες «δραχμές» υπάρχουμε Εμείς…….
